Ilość tlenu jest wprost proporcjonalna do ilości tlenu wydzielanego w pożarze. Reguła Thorntona brzmi „Dana ilość tlenu pozwala na wydzielenie się stałej ilości ciepła (13,1 kJ/gO2 +- 5%) niezależnie od rodzaju węglowodoru”.

Pytanie dotyczy samego procesu spalania, a nie pożaru. Np. w pożarze usunięcie tlenu nie zlikwiduje pożaru.
Spalanie to nie pożar w rozumieniu nauki (i odwrotnie).

1. Kondukcja – przewodzenie, polega na przekazywaniu energii przez bezładny ruch cząsteczek i ich zderzenia,
2. Konwekcja – unoszenie ciepła na skutek przemieszczania się masy płynu (cieczy lub gazu)
3. Promieniowanie cieplne polega na przenoszeniu energii przez promieniowanie elektromagnetyczne emitowane w wyniku cieplnego ruchu cząsteczek. Wymiana ciepła przez promieniowanie nie wymaga obecności ośrodka pomiędzy ciałami, między którymi ciepło jest wymieniane, czyli może zachodzić przez próżnię.

Ciepło to energia a temperatura to stan jaki jest osiągany w wyniku oddziaływania tej energii.

Piroliza i rozkład termiczny to nieodwracalny rozkład chemiczny danej substancji pod wpływem oddziaływania ciepła. Jednak piroliza może przebiegać bez obecności tlenu, a rozkład termiczny nie. Stąd więc wynika różnica obu tych pojęć.

Dla przykładu w składzie chemicznym drewna znajduje się około 40% tlenu.

Każdy materiał palny musi najpierw przejść w stan gazowy by móc się spalać (ciekły odparowuje tworząc mieszaninę palną z utleniaczem, ciało stałe pirolizuje/rozkłada się do palnych produktów spalania, a gaz jest już „przygotowany” do reakcji, dlatego najszybciej się zapala). W całym quizie stosuje się pewne uproszczenia, żeby uniknąć przydługich eksplikacji i wielokrotnie złożonych zdań. Jeśli masz wątpliwości zapoznaj się z artykułem na bazie którego powstał ten quiz.

Jeśli tlenu w atmosferze jest 14% lub mniej – spalanie jest niemożliwe. Im wyższe stężenie tlenu tym spalanie przebiega intensywniej. Przy około 30% tlenu w atmosferze palą się nawet niepalne materiały takie jak nomex.

Wszystkie zjawiska poza pirolizą związane są z rozprzestrzenieniem pożaru (zazwyczaj w fazę w pełni rozwinięta) i wiążą się z palnością dymu. Dodatkowo można wyróżnić zjawiska wchodzące w skład zapłonu gazów pożarowych takie jak rollover czy wybuch dymu.

Symptomy backdraftu:

– tłusty, czarny, turbulentny dym
– pulsujący w szczelinach okien dym
– pojawianie się niebieskich języczków ognia (płomyków) oznaczające spalanie tlenku węgla zgromadzonego w strefie podsufitowej
– drżące, przegrzane czarne/smoliste szyby w oknach, które wydają charakterystyczny dźwięk
– dym zasysany z powrotem do pomieszczenia
– szum spowodowany ruchem powietrza skierowanym do źródła pożaru
– zawirowania dymu, wspomniany „turbulentny” wypływ
– pożar kontrolowany przez wentylację

Porównanie TUTAJ

Wybuch heterogeniczny – przemieszczenie się strefy reakcji (bardzo potocznie mówiąc „wybuchania”). Strefa reakcji (np. płomień) przemieszcza się przez mieszaninę palną z określoną prędkością. Zdecydowanie częściej występujący niż wybuch homogeniczny, który zachodzi w całej objętości palnej mieszaniny, z gwałtownym wzrostem temperatury w tej objętości.

Symptomy rozgorzenia:

– turbulencje płaszczyzny neutralnej
– wystarczająca wnetylacja
– obniżenie się strefy podsufitowej (gorących gazów)
– występujący w strefie podsufitowej rollover (języki ognia wędrujące przy suficie)
– intensywna piroliza podłoża („dymiący” dywan)